Dit is Daphne van Weezel, 32 jaar en werkt al 11 ½ jaar in het Erasmus Medisch Centrum waarvan ruim een half jaar als teamleider op de Covid afdeling. Daarvoor is ze werkzaam geweest als oncologieverpleegkundige op de afdeling longziekten. Lees mee met het verhaal van Daphne en neem een kijkje in haar leven als zorgprofessional. 

Hoe ziet een werkdag er voor je uit en welke taken en verantwoordelijkheden komen er bij kijken?:

Elke dag is verschillend, wat logisch is in de gezondheidszorg. Ik werk alleen maar dagdiensten, wat het maakt dat ik om 07:30 de afdeling op kom lopen. Eerst neem ik even met de nachtdienst een momentje hoe de afgelopen dienst is geweest. Hierbij inventariseer ik of er nog knelpunten zijn. Als dat is afgerond , start ik met de dagdienst op en kijk ik of iedereen eerlijk verdeeld is in zorgbezetting en hierbij kijkend naar de zorgzwaarte. Indien nodig schuiven we wat collega’s naar stukjes van de afdeling waar het drukker is die dienst. Meestal ga ik daarna van vergadering naar vergadering. Ik loop ook op de afdeling mee of ik nog brandjes kan blussen. Mijn functie is overkoepelend en met een helikopterview aansturend en om collega's bij te staan. Zeker omdat het team vrij jong is , zijn mensen vaak toch nog wat onzeker bij bepaalde handelingen die ze moeten verrichtten. Daarbij kan ik dan ‘Bedside teaching’ toepassen, zo leert iedereen het meest en ben ik direct een soort coach.  Daarnaast moet ik vaak ook nog politie agentje spelen bij de artsen, als ze een beetje nalatig zijn. Mijn rol is dus eigenlijk het aansturen, coachen en zorgen dat de werksituatie op de afdeling gezond blijft, dat iedereen het naar zijn zin heeft. "Haha Ik hoor wel 100 keer mijn naam op een dag"

Waarom heb je voor dit vak gekozen?:

Ik wilde graag met mensen werken, het is fascinerend om met mensen om te gaan en dat je wat voor hun kan betekenen. Toen ik de gezondheidszorg in ging, wist ik niet of de ziekenhuiszorg iets voor mij was.  Ik was toen in twijfel of ik de ouderenzorg of het ziekenhuiswereldje in ging. Uiteindelijk ben ik in het EMC beland en tot op heden nog geen spijt van gehad.  Ik wil echt iets betekenen voor de samenleving en dat kan ik in het ziekenhuis bereiken.

Welk mooi, bijzonder, grappig of speciaal moment tijdens je werk zou je met ons willen delen?:

Ik heb wel een heel leuk humor geintje wat we hebben uitgehaald onder de collega’s. Als collega’s moet je ook ventileren met elkaar. En ik heb toen een collega gelaxeerd. De collega (die nu nog steeds een goede vriendin van mij is ????) zei: ‘ik weet altijd alles wat ik eet en drink’. Dus we hadden samen nachtdienst en ik vroeg aan haar:’ Wil je wat drinken?’. Waarop zei het antwoord gaf: ‘Ja lekker, geef maar thee met suiker’.

Toen heb ik thee voor haar gemaakt en in plaats van suiker heb ik er Lactulose in gedaan. Ik wist van haar dat ze nog wel eens last had van spastische darmen. Dus zij heeft alles netjes opgedronken en ze vond het ook erg lekker, want Lactulose is ook zoet dus ze proefde geen verschil. De nachtdienst was voorbij en ze ging blijkbaar al met buikkrampen naar huis, maar had dit niet tegen ons verteld. Uiteindelijk heeft ze dus de gehele dag op het toilet gezeten en toen hadden we de volgende dag weer nachtdienst.

Met veel binnenpret vroeg ik haar: ‘Heb je goed geslapen?’ Ik had het met een collega gedeeld en wij dachten, hoe kan je nou heerlijk slapen als we je hebben gelaxeerd. Toen we haar nogmaals proberen met iets anders te laxeren door het in haar koffie te doen. Ze nam een slok en zei ze:’ wat is dit?’. Toen kwam dus aan het licht dat ze die dag niet in bed had gelegen, maar de hele dag op het toilet had gezeten.

Van buitenaf snapt niet iedereen de humor onderling maar wij als collega’s in het ziekenhuis wel. Gekke rare momenten heb je soms echt nodig met elkaar. Dit moment is me altijd bij gebleven. (en mijn vriendin/collega ook)

Waar zie je jezelf over 10 jaar/ of wat zijn je toekomst dromen?:

Ik zie mezelf over 10 jaar nog steeds in het ziekenhuis. Sinds kort heb ik dan ook een andere functie als teamleider, iets wat ik niet had verwacht. Ik hoop te kunnen blijven groeien binnen het ziekenhuis en nog heel veel leuke, nieuwe collega’s te ontmoeten. Ik heb niet echt een stappenplan waar ik over 10 jaar zou willen zijn.

Hoe zouden je collega’s je omschrijven?:

Mijn collega’s zouden me omschrijven als: vriendelijk, openminded, toegangelijk voor hulpvragen en een fijne collega om mee samen te werken.

Boekentip of filmtip over zorg  - Wat je echt moet lezen/kijken is….

Ik vond de documentaire: ‘Lucia de B’, ingrijpend. Je bent als verpleegkundige soms zo betrokken bij een patiënt en dan ben je met je beste intentie bezig. Waarom zeg ik dat zo? Er zijn soms collega’s die zeggen: ‘Ja die had weer dienst en er is weer een reanimatie geweest’. Je kan elkaar heel snel bestempelen ( als geintje)

Lucia de B. was ook altijd zo begaan met haar kindjes en zij trok ook altijd net een casuïstiek aan die heel ziek was en uiteindelijk weten we nog steeds niet tot op de dag van vandaag of die vrouw schuldig was of niet. De documentaire laat heel goed zien dat je als zorgprofessional heel kwetsbaar in een kamer kan zijn. Je bent daar omdat je met heel veel liefde en passie de zorg wilt verlenen maar dat maakt je tegelijkertijd ook erg kwetsbaar.

juni 2021: Daphne van Weezel in de spotlight

In zorgheld in de spotlight zetten we een zorgprofessional in het zonnetje en delen we zijn of haar verhaal. Van zorgcentra en thuiszorg tot ziekenhuis, revalidatiecentrum of dokterspraktijk; Voor wie in de zorg werkt is iedere dag anders en uniek. Door deze verhalen te delen, willen we de zorg belichten in de breedste zin. We zijn benieuwd wat deze zorghelden boeit, bint en bezighoud. 
 

Aanmelden?:

Wil jij ook samen met een “collega’s in de spotlight” of wil je iemand aanmelden voor “zorgheld in de spotlight”? Laat het ons dan weten en wie weet staan jullie, hij of zij hier binnenkort te shinen.